‘Alors on danse…’ Die oorwurm maar dijk van een nummer zat plots weer in mijn hoofd. In de winkel waar ik onlangs was, speelde het door de boxen en zorgde het voor instant sfeer. En ook voor een onmiddellijke katapultering naar een herinnering van jaren geleden. Toen de HR-manager van het bedrijf waar ik werkte, besloot om haar ringtone door Stromae te laten inzingen… Meermaals per dag werden de collega’s en ik in de open space getrakteerd op dit deuntje. Elke keer ik het liedje hoor, word ik teruggekatapulteerd naar die momenten. Hoe zij altijd rende naar haar gsm, want ja, ‘waar lag die ook alweer?’ Ongelooflijk toch hoe muziek en herinneringen in nauwe verbinding staan met elkaar. Ook al is het meer dan tien jaar geleden, ik ga die link tussen de dame in kwestie en deze oorwurm nooit meer kunnen verbreken. Is onlosmakelijk met elkaar verbonden. 
En misschien hebben wij als assistants net nog zo’n éxtra laag, dat de zintuigen en de bijhorende herinneringen nog scherper in verbinding staan. Dat we deze misschien nog wel sneller en langer opslaan in ons geheugen. Juist omdat wij met heel veel personen in contact staan en veel ‘horen, zien en zwijgen’, is deze troef misschien wel extra hard ingebakken in ons lijf en leden?
En hoe zit het bij jou, welke fijnscherpe herinneringen zijn bij jou exemplaren die je nooit zal vergeten? Al dan niet met muziek? Of met een bepaalde parfum (van die ene collega)?